ათასში ერთხელ ხელთ მიპყრია, ათასში ერთხელ, კვერთხი წინასწარმეტყველისა, ღვთიური კვერთხი. ათასში ერთხელ ვემსახურები ჩემს ხალხსა და მოგონილ ღმერთებს. ვწვალობ, ვჯახირობ, ვწვრილმანდები და ვალებს ვიღებ. და ზოგ მედროვეს (რაკი ვდუმვარ) მეც ნაბიჯს ვუწყობ. არც ერთი ცოდვა ადამისა,არც ერთი ხინჯი, არა და არა!ჩემთვის დღემდე არ არის უცხო. და მგოსანი ვარ, წმინდანი ვარ, ათასში ერთხელ ვემსახურები ჩემს ხალხსა და მოგონილ ღმერთებს. როგორც მამულის ჭირნახულის ნაჯაფარ მერთვლეს და თუ შევცდებით, შეგვეშლება მართლაც რაიმე, ხომ შეიძლება გვეპატიოს ათასში ერთხელ! |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |