მთარგმნელი: ხარიტონ ვარდოშვილი
...და ძაღლს შეხედა: - ეს რა არის, რას გიგავს ყელი? - სისულელეა! - მაინც რაა?! - აი, წუხელის ჯაჭვი მეკიდა და მეტყობა იმისი კვალი, ღამით მაბამენ, რომ მტერს ფხიზლად ვადევნო თვალი. - მაშ, მართალს ვამბობ? გვიან მითხარ, რაც მთავარია! - რა, არ დარჩები? - არა, ძმაო, არა მცალია! მე მირჩევნია თავისუფლად ნაპოვნი ლუკმა, ვიდრე განცხრომა მონობაში და გდება უქმად. - თქვა და მოჰკურცხლა, მყის განშორდა ტყესა და ღრესა, და გარბის დღესაც! |