დიდო პოეტო, ივერიის ღვიძლო გენიავ! როგორ გსუსხავდა წარსულ დროთა ყინვა და თოში, როცა მთაწმინდას ვუმზერ ხოლმე, ასე მგონია: შენი ძეგლია აღმართული საქართველოში. ვფიქრობ, ჟამს მოაქვს შენი მწველი ხელთნაწერები. ასი წლის წინათ რა იცოდა მოხუცმა დედამ, თუ სამშბლოში იხარებენ შთენილი ძვლები. რომ ვარსკვლავები ცაში გაჩნდნენ ნაპერწკლებივით, ირმის ნახტომი გაბნეული ღამის ნისლებზე, თითქოს ბუღია ავარდნილი ღამის ჭენებით. უკვდავებისკენ გაფრენილო ბედნიერებავ! |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |