კატეგორიები

წერილის გაგზავნა

lock პაროლის შეხსენება
ჯერ არ ხართ რეგისტრირებული?
უკვე ხართ რეგისტრირებული?
210 C
პარასკევი, 2 ოქტომბერი 11:41

 

 

 

- გიცქერის ძველი სახლის კედელი,

გკოცნის სიზმარი, გერევა რული,

სავარძლის უკან გადაყრილ ხელებს

უჭირავს ტანი შიშდარეული.


- ფხიზლობ, დადიხარ, ძილში ირწევი,

ვკვირობ, ეგ ცეცხლი სით დაგეტია!

რამდენი კაციც სცხოვრობს მიწაზე,

ქვეყნად იმდენი საგიჟეთია.


ჭოტი დასცინის ბნელ არემარეს,

მწყრის ქვითქვითია, ბიბინი ყანის.

გაუსხეპავი ღამეა გარეთ

და პოეტების ნახირი ბღავის.


- დაიტანს მგზავრებს ზვავი, მეწყერი,

ფეხს იღრძობს კაცი, მერე ბუნება.

შთამომავლობა - ლექსების მტერი

ჩვენს ნაწერებზე აბუზღუნდება.


- დიდხანს ასდევდი უღრან აღმართებს,

გჯეროდა დედა და ბედისწერა.

არ მოგეწონა, რომ შეხვდი ღმერთებს

და გაუხვიე სივრცეებს ცერად.

 

პოეზიის გვერდი   • • •  პოეზია - ნიკო სამადაშვილი  • • •   ნიკო სამადაშვილის პოეზია

მსგავსი თემები