|
მიახლოვდება სამოცდაათი და, სამწუხაროდ, ვგრძნობ, რომ ვბერდები. როგორც უბრალო ქვიშის საათი - ზემოთ ვიცლები, ქვემოთ ვბევრდები. სულს გაეყრება ცოდვილი ხორცი. დავრჩები ზემოთ სიცარიელე, ხოლო ქვემოთ კი - პატარა ბორცვი. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • ვახუშტი კოტეტიშვილის პოეზია |
