ნეტა ახლა შემეძლოს,

ფეხით შემომატარა

ქართლ-კახეთი, იმერეთი,

გურია და აჭარა.

ჩემი დიდი მთიანეთი,

საოცნებო ზღვისპირი

ნაბიჯ-ნაბიჯ მომატარა,

რასაც დღემდე მივტირი.

ვარძიაში ამიყვანა,

ღამე გამათევინა,

წუთისოფლის სამდურავი

ერთხელ არ მათქმევინა,

წინაპართა საფლავებზე

თითო წმინდა სანთელი...

და ბოლომდე მათქმევინა

ჯერ უთქმელი სათქმელი.

მომატარა საქართველო

ლიხს აქეთ და იქეთა,

ჩემისთანა ბედნიერი

ქვეყნად არვინ იქნება.