სული ყელში ამოგგვარეს

"ჩოლოქით" და "რჯულითა",

შენ კი მუდამ ქართულ ზარებს

რეკდი გულის გულითა.

შენს დიდ სათქმელს სულ ამბობდი

სისუფთავე-მირონულს.

სულ აქებდი, სულ ამკობდი

ქართულს, არა პიროვნულს.

საზოგადოს, ლამაზ ქართულს,

წინაპართა სულისას.

ანთებდი და რეკდი სანთურს,

რომ გჩვეოდა - სულ ისე!

მაინც,

მაინც

გულში ისარს

დამცინავად გარჭობდნენ.

იცოდი, რომ შენი ხვედრით

ქილიკობდნენ, ვაჭრობდნენ.

სული ყელში ამოგგვარეს

წარსულით და "რჯულითა",

შენ კი მუდამ ქართულ ზარებს

რეკდი გულის გულითა.