დაგინახე ტბა-ჭაობში ეული, სულ მარხავდი... ტანს გემოსა შავები თავს დაგფრენდნენ დამშეული სვავები... ცახცახებდა პაწაწინა სხეული! მოგაშველე ჩემი გულის ნავები, გაგიმშრალე, დაგივარცხნე კავები, დაგაძინე ჩემს მკლავებზედ რწეული... ალმასფერობს შენი კოხტა დარბაზი დამათრობელ ეშხის ალში ხვეული. განშორებით ვდგევარ გულით სნეული, დათხოვნილი... მე, მასხარა, ჯამბაზი. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |