წყურგილესავით დაიწყო დღე და

თმებს ივარცხნიან უკვე წნორები.

ჩამოიბერტყა კალთიდან დედამ

წიწილები და წყევლა ქორების...

ლოცვა კი სანთლად კანკალებს ჭრაქთან,

ხატთან თენდება მამის სურათი.

მანჭკვალა სოკოს არჩევს ჭინჭრაქა,

თრია ერთობა წიწიბურათი.

ნათლია თარზენს გამზერს კუჭუხა,

გახარიების გორად ხმობილი.

რკოს ეხვეწება რწყილი მუნჯ მუხას,

დასახსნელი ჰყავს ბაწრით ძმობილი.

წუხელ ნასწავლი "გველისმჭამელი"

სტუმარს მასპინძლად მხვდება სკოლაში.

მიაქვს ხობისწაყალს სველი ჭალები

და ჭეჭეთობის სველი კოლაჟი.

თოკზე დაიდგა ჩლიქი ბოჩოლამ,

წაიჩოქა და ქვაბს ცქვიფა დრუნჩი.

ქოჩორა ყანა ააჩოჩქოლა

ქარმა და კვრინჩხზე კვარჩხალებს კრუნჩხვით.

კონტრასტიც აი ასეთი უნდა

დაფნას ხე ჩრდილავს ვარჯბნილ ქაფურის !

დომე დალაქი მიბრუნებს ხურდას

და მღვდელი მიბღვერს-წვერგაქაფული...

ქვასაც სცხელა და ივაკის ტობას

ზედ ერჭობიან მერცხლად ბიჭები!

და ადასტურებს ამ აგვისტობას

ალადასტური ნაკაჭიჭევი.

გაიზმორა და მღვრიე ადესამ

ნოვას უწვდინა ჭანგი-კავები.

დაჯანსულობენ ტაბაკს მდადესას

ცირდავები და ჩალიგავები.

ისევ მშობლიურ ოდაში ვარ და

მწვანე წვიმაში წვიმს მუწამული.

შიქსაზე ნისლი აოხშივარდა...

წახდა ვენახი-ძლივს შეწამლული!

კვლავ საშოვნია შამბი და კირი,

შესაწამლია ზვარი ხელახლა.

აღარ ეღირსა ცხენს უნაგირი,

საპალნე კურტანს შემოელახა.

არეულია თიკან თხებიან

ნიშნები-შარშან წლევანდელები.

ნაჯარალს ჯარზე ეკითხებიან

შეღვინებული წვევამდელები.

გამოარღვია ღორმა ღობე და

არის ნაქარალ კაკლის ტკვერაში!

მურზას ურემზე ძველი "პობედა"

გამოსირენდა ვოლგის ცქერაში!

მახსოვს: სირცხვილით დავიწვი, ბავშვი,

შიბაქითაც რომ შესვა, ბიძინამ...

ასე თოვლწყალად წვიმდა წვიმაში,

მამამ მამაში რომ მიიძინა.