ჰეი, ვინა ხარ, თვალებზე რომ ხელებს მაფარებ?

- ცრემლებს გიმშრალებ... გეძალები რაკი მალ-მალე...

- ხელებზე ხუნდებს მადებენ და მტკივა საშინლად,

- შე კაცო, მაჯას გისინჯავთო, რამ შეგაშინა...

ბოლოს დიდების პიედესტალზე ვიდექ ფერმკრთალი,

ტაშის გრიალში, ფანფარების გაბმულ ხმაურში

და როცა ყელზე ჩამომკიდეს ოქროს მედალი,

ვიგრძენი როგორ მოესალტა კისერს მარყუჟი...