|
ბალახი მოედება ცას, თუ არ ვიოცნებეთ, სესე, - ბუსთვალა შემოდგომა დგას და თვლემით გვიზაფრავს ფესვებს.
ჩვენ რომ წიქარები ვმწყემსეთ, რისხვად აღტკინდება ბრბო, ხალხი დაყრუვდება, სესე!
აღარ კითხულობენ ლექსებს, კუპრი უკუნეთად დუღს, სუნთქვა გაჭირდება, სესე! |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • მორის ფოცხიშვილის პოეზია |
