მგზავრო! გახსოვდეს ზედ წარწერა ამა ქვაზედა:

ერთი დავმარხე და ვსტიროდი დილას სხვაზედა;

მაგრამ მეც მოვკვდი, მეც თან წავყე საღამოზედა,

ის დაავიწყდათ თავს იხოცვენ ჩემს საფლავზედა.

და შენც გახსოვდეს ეს მუხთლობა ამა სოფლისა,

ცრუ და მტყუანის, შეურჩენლის მეტად ოხრისა,

შენც გიღალატებს რაგინდ იყვე მისი ერთგული,

არც შენ დაგინდობს, ესე არის მაგისი რჯული!