გათავდა! უკვე ახლოა სახლი, სადაც სინაზით სუნთქავს აგურიც და სადაც ცოლი, ძლიერს და დაღლილს, უჩუმრად გიცდის, ვით ნავსადგური. და თუკი გიცდის, იმედიც გქონდეს - ვისაც უცდიან, მას ღმერთი იცავს, რომ დაუბრუნდეს მიწიერ ცოდვებს კაცი, რომელიც სჭირდება მიწას. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |