ხან მარტვილია, ხანაც - მესია, თან წერტილია, თანაც - ანთარი; პოეტი... მაინც ერთი ლექსია... ობლის ცრემლივით ცამდე მართალი. ვისთვის ღვინო და ვისთვის - წყალია, ქარია მისი ქორონიკონი; პოეტი, ზოგჯერ, ერთი პწკარია, - ყაყაჩოსავით ცხელი სტრიქონი. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |